روز زن و ولادت بانوی نمونه اسلام

                

 

     ولادت حضرت فاطمه الزهرا سلام الله علیهاوروز مادر مبارک باد   

شرح کوتاهی بر تولد حضرت فاطمه (س):

بوی بهشت در زلال وحی:

امروز سال ها انتظار به پایان رسید و خداوند گوهری را به پیامبرش بخشید که بشری مانند آن را نداشته و نخواهد داشت. اینک زمان سر برآوردن نهال طوبی و سبز گشتنش در دامن خدیجه کبری (س) است. پنج سال است که محمد (ص) مبعوث گشته و در این سال های بی مهری هیچگاه چنین شادمان نبوده است.

رسول خدا(ص) پیش از تولد یگانه کوثرش به خدیجه(س) چنین می گوید: " جبرئیل به من خبر میدهد که این فرزند، دختر است .... خداوند نسل مرا از او به وجود خواهد آورد. فرزندانش، امامان دین خواهند بود. وپس از پایان گرفتن وحی، آنان خلیفه های پروردگار در زمین خواهند شد."

هنگام ولادت این گل زیبای الهی، آسمانها نور باران شدند و ستارگان آسمان شب را روشن نمودند. فرشته های حریم الهی به دیدار هم شتافتند و به یکدیگر مبارکباد گفتند. گویی مقربان درگاه حق، آمدن و این نوزاد فرخنده را بیش از اهل زمین انتظار می کشیدند.

از همان لحظه که این مولود چشم به جهان باز می کند، لب به کلام خدا می گشاید تسبیح می گوید. و دسته دسته ملائک برای هم کلام شدن با دخت پیامبر می شتابند. گویی با او آشنایی ِ، دیرینی دارند که اینگونه اورا در آغوش می کشند. همچو پروانگان بر گرد شمع وجود او می گردند و کعبه امالشان را طوافی عاشقانه می نمایند.

آری آنان این مولود را از ورای زمان و مکان می شناسند و بیاد می آورند. به یاد دارند آن جایگاه را که نه ملکی را اذن دخولش می داند ونه غیر را، لیکن این بانو، پدر، همسر و فرزندانش در آنجا جایگاهی داشتند و در قرب الهی هم کلامش بودند. بیاد می آورند که هر چه هست و نیست از برای آنان است . و می دانند که خدا آفرینش، حساب و کتاب دنیا و آخرت را به دست این عزیزترین کسانش سپرده است. آری آنها رازها می دانند که زمینیان از آن غافلند.

پس از ولادت ابن بانو حضرت محمد (ص) غنچه تازه شکفته اش را در آغوش گرفت و او را «فاطمه» نام کرد. هنگامیکه حضرت فاطمه زهرا پا به جهان نهادند خداوند فرشته ای را امر کرد تا این نام را بر زبان رسول مکرم جاری نماید. بدین گونه نام ایشان به خواست خداوند فاطمه گردید.

پیامبر اکرم درباره او می فرمایند: « دخترم "فاطمه" نامیده شده است، زیرا خداوند او دوستدارانش را از آتش حفظ می فرماید.»

غیر از این نام برای این مولود فرخنده، نام های دیگری نیز ذکر کرده اند. امام صادق (ع) در این باره می فرمایند:

" حضرت فاطمه را نه نام است: فاطمه، صدّیقه، مبارکه، طاهره، زکیّه، راضیه، مرضیّه، محدّثه و زهرا.  "

تمامی این نام ها نشان دهنده ی گوشه هایی از مقامات والای این بانوی گرامی و شخصیت برجسته ی اوست . به عنوان مثال (( صدّیقه )) به معنای راستگو و نیکو کار است، (( طاهره )) به معنای پاکیزه از گناه و پلیدی و (( زهرا )) به معنای نورانی است. از مهمترین نامهای آن حضرت (( محدّثه )) است. محدّثه یعنی کسی که پیامبر نیست اما فرشتگان با او سخن می گویند. در گذشته زنانی مانند مریم مادر حضرت عیسی (ع) نیز چنین افتخاری را کسب کرده بودند؛ اما مقام دخت گرامی حضرت محمد (ص) از تمامی زنان والا مقام، بالاتر است چرا که حضرت او را (( سیّدة نساء العالمین )) یعنی بانوی بانوان جهان، می خواندند.  

وجود حضرت زهرا (س) برای پیامبر آنقدر عزیز بود که ایشان هرگاه احساس دلتنگی می نمود، به دیدار وی شتافته، پیوسته می فرمودند: "فاطمه زهرا، گل است."

آری؛ گلی خوشبو که عطر بهشت را در خانه ی رسالت پراکنده بود و با زیباییش آنرا زینت بخشیده بود. (( من از فاطمه بوی بهشت را احساس می کنم. ))

حضرت فاطمه(ص)، پیشگام در عبادت

نقش دعا، عبادت و نیایش در زندگی فاطمه زهرا ـ سلام الله علیها ـ بسیار برجسته و چشمگیر است و آنگونه که از روایات دینی و گزاره‏های تاریخی بر می‏آید، آن حضرت علی‏رغم وظایف سخت و طاقت فرسایی که در داخل خانه بر عهده داشت در عبادت و راز و نیاز با خداوند متعال نیز بسیار کوشا بود و بخشی مهمی از اوقات خویش را به اقامه نماز، تلاوت قرآن و دعا به درگاه ایزد منان اختصاص می‏داد. تا آنجا که یکی از بزرگان اهل سنت به نام «حسن بصری» می‏گوید:

«در میان این امت، هیچ کس عابدتر از فاطمه نبود؛ زیرا آن حضرت در مقام عبادت آن قدر روی پاهای خود ایستاد که قدم‏هایش ورم کرد.»

و نیز در حدیثی، پیامبر عظیم الشأن اسلام خطاب به سلمان می‏فرماید:

«ای سلمان! خدای تعالی چنان دل و جان و اعضا و جوارح دخترم فاطمه را به عبادت پر کرده که یکسره برای عبادت و فرمانبرداری حق تعالی، خود را از همه چیز فارغ ساخته است.»

حضرت فاطمه(س)،الگوی کامل انسانی

حضرت زهرا(س) با همه عظمت و شکوه دست نایافتنی و فضایل و خصایص توصیف ناپذیرش، الگویی کامل برای بشر معاصر و نسل‏های آینده است و آشنایی با اخلاق خانوادگی و رفتارهای اجتماعی‏اش، سرآغاز گام نهادن به سمت روشنایی و معنویت و دوری از انحطاط و تاریکی‏هاست.

ستاره درخشان

آری آن ستاره درخشان آسمان هدایت، حامل انوار الهی و جامع صفات برجسته انسانی است و زندگی کوتاه و پر فراز و نشیب‏اش آکنده از رمز و رازهای شگفت‏انگیز عبودیت و بندگی.

او آن زمان که در محراب عبادت، نماز برپا می‏دارد، فرشتگان آسمان را به تعجب وا می‏دارد و آن گاه که با دستان کوچکش گرد و خاشاک را از چهره پدر می‏زداید، قلب رنج کشیده پیامبر را تسکین می‏بخشد و آن موقع که در منزل همسر، رنج آسیاب و زحمت حمل مشک آب را متحمل می‏شود، تحسین امیرمؤمنان را بر می‏انگیزد. و در آن ساعت که قطعه نان افطاری خویش را به مسکین و یتیم و اسیری درمانده هدیه می‏کند، فرشته وحی را برای تقدیر و ستایش از این حرکت و نزول گلبانگ آیات قرآنی به جنبش و حرکت در می‏آورد و در آن لحظات که در هجران پدر، کوهی از مصایب و شداید بر او فرود می‏آید، صبر جمیل را پیشنه خود می‏سازد و در همه این حالات، پیشانی عبودیت و سپاس بر درگاه ایزد منان به زمین می‏ساید. آری فاطمه(س) ستاره‏ای درخشان و الگویی بررگ و کامل برای همه عصرها و نسل‏هاست.

نگاهی به اشعار حضرت فاطمه(س

مجله «المورد» که در کشور عراق به چاپ می‏رسد، در بررسی اشعار زنان صدر اسلام، در بیست و چهارمین شماره، مقاله‏ای را به قلم دکتر لیلا محمد ناظم الحیالی از دانشکده ادبیات دانشگاه مستنصریه بغداد، تحت عنوان «نگاهی به شعر فاطمه زهرا(س)» به چاپ رسانده که در بخشی از آن آمده است:

«فاطمه (س) متکلمی بس فصیح بود و سخنرانی بسیار شجاع. خطبه او که در کتاب «بلاغات النساء» ذکر شده، بسیار مشهور است. او در آن خطبه احساسات مردم را نسبت به پیامبر اکرم(ص) برانگیخت. همچنین فاطمه شاعر نیز بوده است. ابن رشیق قیروانی می‏گوید: فاطمه شعر نیز می‏سرود و اشعار زیادی از او نقل شده است. از بهترین نمونه‏های شعر عاطفی که احساسات شاعر را منعکس می‏کند شعر فاطمه(س) است که حزن و اندوه از آن می‏چکد و عواطف و ناله از آن سر می‏کشد.

حضرت فاطمه(س) بر منبر خطابه

از میان سخنان حضرت زهرا(س) خطبه آن حضرت در مسجد مدینه که پس از رحلت رسول خدا(ص) و در میان جمعیت مهاجر و انصار بیان شده معروف و مشهورتر است. این خطبه که علمای بزرگ شیعه و اهل سنت ـ از جمله ابن ابی الحدید معتزلی ـ با سلسله سندهای مختلف آن را نقل کرده‏اند، از نظر علمای ادب و فصاحت و بلاغت، هم سنگ و هم افق با خطبه‏های غرّا و شگفت‏انگیز امیرمؤمنان، علی(ع) است و از لحاظ نظم ظاهری و مفاهیم و معانی و عبارات فوق العاده و تحسین برانگیز می‏نماید.

سخنرانی حضرت فاطمه(س) در مسجد مدینه

آن حضرت خطبه خویش را ابتدا با تحلیلی عمیق و فشرده از آفرینش جهان آغاز کرده، به تشریح توحید، صفات پروردگار و اسما حسنای خداوند می‏پردازد سپس مقام والای پیامبر اکرم(ص) و آثار و برکات رسالت آن حضرت را برای مردم جزیرة العرب بیان می‏کند، آنگاه به توصیف قرآن و انوار و اسرار این کتاب مقدس مشغول شده، همگان را به تبعیت از فرامین جاودانی آن فرا می‏خواند.

در بخش‏های بعدی حضرت زهرا(س) به معرفی خود و بازگویی فضایل و مناقب امیرمؤمنان علی(ع) می‏پردازد و نقش اهل بیت را در استحکام پایه‏های دین مبین اسلام، به مهاجر و انصار یادآور می‏شود و ضرورت تبعیت و همگامی و همراهی آنان با این وارثان قرآن و پیامبر را خاطر نشان می‏سازد و در پایان حقوق اجتماعی و اقتصادی خویش را طلب می‏کند.

شیعیان از دیرباز به این خطبه شگفت‏انگیز با دیده عظمت نگریسته، بر اساس سنتی نیکو، به خواندن، یادآوری و حفظ آن می‏پردازند.

گلواژه‏های نیایش از زبان حضرت فاطمه(س

حضرت فاطمه زهرا(س) در همه حالات و شرایط، پیشانی عبودیت بر درگاه معبود یگانه بر زمین می‏سایید و گلواژه‏های حمد و ستایش بر زبان مبارکش جاری می‏شد. در این قسمت به گزیده‏هایی از نیایش‏های ستایش گرانه آن حضرت توجه فرمایید:

ـ آفریدگارا! حمد و ستایش و منت و فضل از آن توست، نعمت و شکوه و فرمانروایی و ملکوت، از آن توست. قدرت و افتخار، سروری و منت و بزرگواری از آن توست. یکتایی و ستایش بی‏همتایی و قداست و عظمت و آمرزش و والایی تو راست.

ـ خدایا! هر ستایش پاک و پسندیده و هر مدح ارجمند و سخن نیکو و زیبا، که سخن و گوینده آن را بپسندی، تنها شایسته توست.

ـ ستایش و حمد مرا با نخستین حمد ستایشگران و ثناگویان بپذیر. تکبیر و تهلیل و سخن نیک و زیبایم را با کلام نخستین تکبیر گویان و ثناخوانان پروردگار جهانیان، پذیرا باش.

ـ ستایشم را از آغاز روزگار تا روز رستاخیز، متصل گردان.

حمد و ستایشی همسنگ ذرات ریگ‏ها، تپه‏ها، کوه‏ها، و به شمار جرعه‏های آب دریاها و قطرات باران و برگ درختان و عدد ستارگان و هموزن خاک‏ها و دانه‏ها و سنگریزه‏ها و ذرات آسمان‏ها و زمین و آنچه در آن‏ها و میان آن‏ها و زیر آن‏ها و بالای آن‏هاست.

باشد که همه زنان شیعه رهرو راه آن بانوی مکرمه باشند .