ایثارگران عزیز بدانند

ایثارگران عزیز توجه کنند:
1- قانون ایجاد تسهیلات برای ورود رزمندگان و جهاد گران داوطلب بسیجی به دانشگاهها و موسسات آموزش عالی در تاریخ 30/11/1367 در مجلس به تصویب رسید.
2- در این قانون 40 درصد ظرفیت پذیرش دانشگاهها به مشمولین آن تعلق گرفت.
3- در ماده 4 این قانون  پیش بینی شده است فقط آیین نامه تعیین حد نصاب قبولی و جداول امتیازات لازم ظرف مدت یک ماه توسط  دو وزارتخانه آموزش عالی و بهداشت و وزارت آموزش و پرورش ،سپاه و جهاد تهیه و به تصویب هیات وزیران برسد.
4- در این قانون اجازه ای به دولت برای تهیه آیین نامه اجرایی داده نشده است .
5- علیرغم آن که در قانون پیش بینی آیین نامه نشده است و اگر هم شده بود هیئت وزیران حق تصویب محدودیتهایی که مجوز قانونی ندارد را نداشت لکن با ابلاغ مصوبه هیئت وزیران با امضای  میر حسین موسوی  در تبصره 2 ماده 10 آیین نامه، مشمولین قانون در صورت انصراف ،‌از حق استفاده از امتیازات آیین نامه محروم شدند.
6- قانون در دو نوبت توسط مجلس در تاریخ 11/9/71و 9/5/73 اصلاح می شود. که در هیچکدام این محدودیت به شکلی که در آیین نامه آمده بود ، وجود نداشت ،‌با توجه به اینکه این دو اصلاحیه موخر بر آیین نامه اجرایی دولت هست.
7- قانون چامع و قانون برنامه ششم توسعه ، به سهمیه ایثارگران به شکل دیگری اشاره کرده و ئدر قانون جامع به صورت کلی پیش بینی آیین نامه اجرایی شده است ولی باز هم اجازه ایجاد محدودیت برای دولت در آن داده نشده است .
حال چگونه است که سازمان سنجش بدون رعایت الزامات قانونی دست به احیای محدودیتی می زند که در آیین نامه دولت میر حسسین موسوی و بر خلاف قانون به تصویب رسیده است . آیا تفکرات حاکم بر سازمان سنجش و وزارتخانه های مرتبط  همچون اسلافشان به محدودیت تسهیلات ایثارگران در این زمینه منجر خواهد شد؟ آیا در بنیاد کسانی هستند که به دنبال احقاق حقوق ایثارگران باشند و مانع تعدی سازمان سنجش و وزارتخانه های مربوط شوند؟‌ آیا نمایندگان مجلس که نقش ناظر بر اجرای قوانین را دارند با محدودیت سازی خلاف مصوبه خود موافقند ؟ چرا نمایندگان در اجرای صحیح قوانین دقت نمی کنند و اجازه می دهند هر سازمانی به هر نحوی که بخواهد قوانین را اجرا کند؟ علاوه بر دولت کمیته مطالعه و برنامه ریزی کنکورهم به خود اجازه می دهد خلاف مصوبه مجلس اقدام کند . خوف آن داریم که هر روز شاهد دخالت هر مقام مسئول و غیر مسئولی در حوزه قوانین ایثارگران باشیم ولی بنیاد که متولی اصلی امور ایثارگران است را در خواب غفلت ببینیم