مواد 107 و108

ماده ی ۱۰۷ در حالت عادی و بیشتر کسانی که مشکلات خدمتی دارند یا بنحوی تمایل به ادامه ی خدمت نداشته باشند را با ماده س  ۱۲۷ از خدمت رها میکنند و هیچ امتیازی هم ندارد.

به تعبیری دیگر هر کس باین ماده بازنشست بشود بعد از رهایی همان حقوق شاغلی را کامل دریافت نخواهند کرد و حتی بندهایی از حقوقش حذف خواهد شد.

اما  بند ج ماده ی  ۱۰۸  صرفآ برای جانبازان بکار برده میشود و امتیازات خوبی دارد.

بند ج ماده ی  ۱۰۸  خود سه روش و به سه نحو اعمال میگردد.

۱- جانبازانی که در حالت غیر جنگی و با درصد پایین مثلا ۵% و ۱۰%  و ۱۵% به کمیسیون تعیین تکلیف جهت بازنشستگی معرفی میشوند با ماده ی  ۱۰۸ بند الف  که ضعیف ترین است از خدمت رها میشوند.

۲- جانبازانی که در مآموریت های رزمی و عملیات ها مجروح شده باشند و درصد آنها زیر ۳۰% باشد با بند الف ماده ی ۱۰۸ از خدمت رها خواند شد که به این طرح جزئی گفته میشود و از نظر امتیازات در ردیف میانه قرار دارند.

۳- اما جانبازانی که در عملیات های زمان جنگ مجروحیت آنها بنحوی زیاد بوده و یا شیمایی و موج انفجاری هستند با ماده ی ۱۰۸ بند ج و طرح کلی از خدمت رها شده اند که این نوع بهترین نوع جانبازی محسوب میگردد و شامل تمام امتیازات مانند حق دو رتبه بالاتر، یک مقطع تحصیلی، فوق العاده ی ایثارگری، حق ایثار، حق جانبازی، حتی حق مدیریت خواهند شد.

تشخیص این امتیازات و بندهای مختلف جانبازی که بالا توضیح داده شد  تمامآ بعهده و بدست کمیسیون شورای عالی پزشکی نیروهای مسلح میباشد و تعیین تکلیف نهایی را این کمیسیون اتخاذ خواهد کرد.

البته همانطور که همه اطلاع داریم این امتیازات و قوانین فعلا بصورت کامل  برای جانبازان مشمول این قانون اجرا نمیشود و اکثر جانبازان از این امتیازات کاملآ برخوردار نیستند و اکثرآ از بی قانونی در این رابطه شاکی هستند.