لایوم کیومک یا اباعبدالله

لا یوم کیومک یا ابا عبدالله‏

ای ابا عبدالله!هیچ روزی همچون روز تو (عاشورا) نیست.مضمون سخنی از زین العابدین‏ «ع‏» است.روزی امام سجاد «ع‏» به پسر عباس‏ «ع‏» نگاه کرد و گریست.یاد از روز احد کرد که حمزه در آن کشته شد، سپس یاد از موته کرد که جعفر بن ابی طالب آنجا به ‏شهادت رسید. سپس فرمود: «لا یوم کیوم الحسین، ازدلف الیه ثلاثون الف رجل یزعمون ‏انهم من هذه الامة کل یتقرب الی الله عز و جل بدمه و هو بالله یذکرهم فلا یتعظون حتی‏ قتلوه بغیا و ظلما و عدوانا...»،هیچ روزی چون روز حسین‏ «ع‏» نیست، که سی هزار نفربر ضد او گرد آمدند که همه خود را از این امت می‏ پنداشتند و همه با ریختن خون او به‏ خدا تقرب می‏ جستند.او آنان را به یاد خدا می‏ انداخت، اما آنان پند نمی‏گرفتند، تا آنکه او را از روی ستم و تجاوز و دشمنی کشتند.خداوند، «عباس‏» را رحمت کند که ایثار کرد و امتحان داد و جان خویش را فدای برادرش کرد...» امام حسن مجتبی و امیر المؤمنین‏ «ع‏» نیز خطاب به سید الشهدا «ع‏» فرموده‏اند: «لا یوم کیومک یا ابا عبدالله‏» گر چه همه شهادتها و مصیبتهای اهل بیت پیامبر، سنگین و اندوهبار است، اما آنچه در کربلا گذشت، بالاترین ‏داغ و سوگ بود و هیچ حادثه‏ ای به دلخراشی عاشورا و هیچ امامی و شهیدی به مظلومیت‏ ابا عبدالله‏ «ع‏» و فرزندان او نیست.این است که از جمله فوق، بعنوان تسلای خاطر داغدیدگان هم استفاده می‏شود و این توصیه ائمه است که هر گاه مصیبتی برای شما پیش‏ آمد، از عاشورا و مصائب اهل بیت‏ «ع‏» یاد کنید، تا تحمل داغ بر شما آسان شود. مرثیه‏ خوانان نیز، هر گاه از هر امامی روضه بخوانند، یا از هر مصیبت جانگدازی یاد کنند، در پایان با نقل جمله بالا، گریز به کربلا می‏زنند، که بالاترین سوگهاست و بحق، با توجه به ‏مصائب اهل بیت در کربلا، هر غم و مصیبتی کوچک و قابل تحمل می‏شود.


پی نوشتها :
[1] ناسخ التواریخ، ج 4، ص 73 (به نقل از امالی صدوق)، بحار الانوار، ج 22، ص 274.
[2] معالی السبطین، ج 2، ص 10، مناقب، ابن شهر آشوب، ج 4، ص 86.
[3] همان.