پیام خواندنی یک جانباز رزمنده
پیام خواندنی یک جانباز رزمنده
سلام صبح بخیر،
همه درها را برویمان بستند!
در دفاع مقدس،جنگ هشت ساله قوانینی داریم که افراد غیر شاغل وداوطلبان بسیجی و رزمنده براساس وتعاریف آن قوانین بعنوان کادر رسمی بسیج وسپاه محسوب میشوند وسالهاست امروز وفردا کردند اما برای عده‌ای اجرا شد وبرای اکثریت خیر،
از جمله قانون 175سپاه پاسداران که بنده حتی طی نامه ای رسمی وممهور به مهرسپاه،،ناحیه مقاومت شهرستان مرکز استان،،معرفی شدم برای تکمیل پرونده،
متاسفانه شخص مسوول قسمت ایثارگران پرونده رو به طریق دیگری که متفاوت با هدف ماده 175سپاه بودتشکیل نمود وازجائیکه ایشان درمحل کار حضورنداشتند وبنده بجهت سرگردانی گلایه داشتم چندسالی هم پرونده بنده را اختفا نموده بود ودر مراجعات بعدی جهت اطلاع از حصول نتیجه اظهارات غیر معمولی بروز میداد،
متاسفانه دولتها هم درحق شرعی وقانونی رزمندگان وجانبازان فاقدشغل کوتاهیهای غیر قابل گذشت وظالمانه ای اعمال نمودند،
بنده جانباز شیمیایی و اعصاب و روان هستم ودیگر همرزمان ودوستان که برای اجرای عدالت ومصوبات مربوطه ه همیشه چشم انتظاروامیدواربودیم وحتی با مصاحبه هائی که رئیس ایثارگران کشور با گزارشگران وخبرنگاران داشتند کرارا وعده ونوید اجرا وپرداخت معوقات ومطالبات گذشته را عنوان مینمودند،اما در دولت جدید به ناگاه همه این مصوبات وقوانین مربوطه را کنار گذاشتند وبه کمترین حد امکان بصورت کمک معیشت مبلغی ناچیز بصورت سلیقه‌ای و دلخواه شاید باندازه صدقه وهر ماه دیر و دیرتر واریز میکنند،وعنوانش را کمک معیشت نام نهادند برای پایمال کردن حق وحقوق این قشر مظلوم وبی سرپناه ومدافعان بی مدافع،
اگر ببینید وبگویم وبنویسم،شرح حال وزندگی یا آوارگی ام را نمیدانم چه احساسی خواهید داشت!؟
هرچند احساسات وحس نوعدوستی وعدالت کمرنگ وجایگاهی ندارد مخصوصا دوره ای که مسوولان فقط تلاش دارند حقوقها نجومی تر وضعفایی همچون جبهه ایها لگد مالتر بشوند،!
باید ببینید ودرک کنید وسرگذشت عجیبمون با دانش آموز مانده از تحصیل و آواره خانه دوست و آشناوبستگان آنهم شهرهای مختلف،آنگاه با تدبیر ومدبرانه تفکر کنید وحستان را بیان کنید،
اجاره نشینی،،آوارگی،،عدم توانائی مالی،بازمانده از تحصیل،،فشار وضعف حاصل از اثرات مواد شیمیایی حتی تا مرز نابینائی چشمها،سستیهاوفلجهای جسمی،فشار بر مغزواعصاب وسردردهای فوق العاده خطرناک وجانکاه که درکش بر دیگران محال است،حتی گاها لرزشهائی بصورت جان کندن هم اتفاق افتاده،با سه فرزند،دوتا شون آواره از تحصیل مانده واز همه زجر آور تر زمان شیرخوارگی فرزند کوچک،مجبور به مصرف شیر خشک وعدم توانائی تامین شیر،و ضجه های شبانه! بی شیر،!
چگونه میتوانید تحمل کنید،
برای رزمنده‌ای که یلی بوده،کوچکترین جنگاور جنگ بوده،خاطرات که مرور میشود
قابل قیاس با امروز وکرسی نشینان که چه عرض کنم،!حتی فکرش هم مشکل وازار دهنده و والله کشنده هست!بفکر که فرو میرویم حتی به سکته زدن میرسیم،
آیا چاره ای هست؟
برادر عزیز سرلشکر بزرگوار فرماندهی محترم سردار جعفری،
آیا امیدی هست که فرزندانمان بتوانند به تحصیل اعاده بشوند،!
ریاست محترم دولت آقای روحانی،!
آیا وعده‌های ریاست محترم ایثارگران سردارابوالقاسم شریفی و عمل به نص صریح قانون وپرداخت معوقات رزمندگان،بار دیگر از زبان ایشان قابل تکرار هست!
جناب ریاست محترم مجلس شورای اسلامی برادر عزیز لاریجانی که جنابعالی هم ملبس به لباس مقدس سپاه پاسداران بوده اید!؟
آیا به لباس مقدس سپاه پاسداران انقلاب که نماد مهربانی وعطوفت و ایثار و ازخودگذشتگی است این اتفاقات برمیتابد!؟
اللهم عجل لولیک الفرج،آمین
