صلابت ایران
اسلامی ما مدیون کیست؟
ای قامت بلند تو کوه غرور ما ای تکیه گاه مردم ایران عصای تو
ایران ما سرفراز به وجود تو
به راستی چرا
در این سال ها که از ریز و درشت حوادث گفته ایم، از تهدیدات بنیان برافکن سخن
رانده ایم و فراز و نشیب های انقلاب را به روایت و تحلیل نشسته ایم و بر عبور از
این طوفان ها و تلاطم ها بالیده و افتخار کرده ایم، کمتر از تدبیر وهوشیاری و
رهبری داهیانه سکاندار نظام اسلامی در دهه دوم وسوم انقلاب سخن به میان آورده ایم؟
تهدیداتی که اگر تنوع و حجم آن بیشتر از دهه اول انقلاب نباشد، لااقل همسان و
همسنگ آن است، اگر چه معتقدیم از رهبری امام راحل ومعمار این انقلاب الهی نیز به مشتی
از خروار بسنده کرده ایم.
چه کسی می
تواند مدعی شود که در میان رهبران و روسای جمهور امروز دنیا، فردی خداترس تر و
باتقواتر از رهبر ایران اسلامی می شناسد؟
کدام ناظر
منصفی تاکنون ادعا کرده که درمیان حاکمان امروز، حاکمی را می شناسد که شجاع تر، با
تدبیرتر، خلاق تر و هوشمندتر از رهبر ایران بر ملتی حکومت می کند؟
آیا می توان
رهبری به جامعیت علمی، دینی و فقهی ایشان در دنیای اسلام پیدا کرد؟
کدام سیاست
ورزی است که توانایی او همسنگ و همسان مدیریت ایشان در بحبوحه بحران ها و فشار ها
وتهدید هاست؟ و کدام اهل سیاستی با درک صحیح از بحران های 18 ساله نظام
اسلامی که از این حیث در میان حدود 200
کشور دنیا بی نظیر است، می
تواند ادعا کند رهبری را می شناسد که او در عبور کشتی انقلاب از دل طوفان ها و
امواج سهمگین، مدبرانه تر از او هدایت کشتی را می توانسته بر عهده بگیرد و به ساحل
مقصود رهنمون سازد؟ کدام ملتی می تواند چونان ملت لایق ایران، رهبری را به دنیای
بشریت عرضه نماید که از حیث ساده زیستی و پرهیز از زخارف دنیوی، در دنیای امروز به
انگشت اشاره در آید؟